De Rivier

Het eerste verslag van Jan Ermers. Hij loopt momenteel de pelgrimsroute Via de la Plata naar Santiago de Compostella. Afgelopen dinsdag is hij vertrokken vanuit Granada voor zijn eerste kilometers:


Beste Mee-loper,
ik zou je weer schrijven als ik met lopen begonnen zou zijn.... Dit is nog niet het geval want deze pelgrim hangt nog de toerist uit in Granada op deze Maandag. Vanmorgen vroeg kon ik een kaartje bemachtigen voor de Alambra en zag het. Morgen gaat dan eindelijk de tocht beginnen...ik heb de route de stad uit al verkend! Nog een nachtje slapen....
Toch wilde ik je het volgende niet ontzeggen:
13.5.11

Vandaag loop ik in Sevilla de rivier over, bezoek la Buhaira, 'n armoedig paleisje van een Moor die van baden hield, bezoek het glorieuze Plaza de Espana met zijn ruimte, Moorse motieven gemaakt met riviersteentjes, en de tuinen die liggen tussen het plein en de rivier. Die overdaad aan bomen, planten en bloemen wordt goed onderhouden...... Daar staan ook een paar lianenbomen met hun sterk geprofileerde stammen. Daar staat ook een oud Joods gebedshuisje. Het is op slot en staat daar met een ingegooid raam. Loop terug over de Isabel II brug. Wat mooi toch.
Die rivier is de Guadalquivir, een pracht van een stroom die zo'n beetje van het pal Oosten komt. Ik zal ze later nog een keer over moeten (mogen) als ik echt aan het pelgrimeren ben, in Cordaba. Vandaag was het alleen maar als toerist... Die rivier speelt 'n belangrijke rol in het ontstaan en bloeien van Sevilla. Zonder was de stad niks, zoals Deventer of elke van de andere Hanzestad niks geworden zou zijn zonder IJssel. Hier kwamen de zeilboten aan uit Zuid America en Cuba want Sevilla had voor een lange tijd de rechten van handel en doorvoer..... Je kunt het nog zien.....: de kathedraal, het arsenaal, reales arcazares, de parken... veel pracht en praal, toen zonder enige toerist. Dat waren nu 'ns tijden, jammer dat die Hollanders het de Spanjaarden zo moeilijk maakten, en omgekeerd!

Nu beleeft de Guadalquivir heel andere tijden. Land is aangeslibd, de rivier heeft minder water te vervoeren, en Sevilla ligt niet meer aan zee. De zeilschepen van vroeger bestaan niet meer en de kanjers van tegenwoordig kunnen de stad niet meer in... Op het water gebeuren nu heel andere dingen. Rondvaartboten kunnen de stroom toeristen nauwelijks aan. Je kunt een kano of een watertrapfiets huren om de koelte van het water te ervaren. Ook heb ik met verbazing staan kijken naar een onvermoede sport: kanobal! Wat die jongens met die peddels en een bal kunnen zonder met hun kano om te slaan, is verbluffend... Langs de oevers van de rivier liggen nu fietspaden en er is volop ruimte om te flaneren. Stukken gras geven plaats om te gaan liggen in of uit de zon. Groepjes jongeren profiteren daarvan, vormen 'n circeltje zodat de waterpijp makkelijk rond kan. De stenen onderkant van een van de brugbogen van de Isabel II brug wordt handig gebruikt door aankomende bergbeklimmers om hun handgrepen te oefenen om zo meer lak te krijgen aan de zwaartekracht. Deze toerist/pelgrim wordt uitgenodigd om ook zijn kunsten te laten zien.... Helaas moet hij afslaan en als excuus laat hij aan een van de klimmers zijn spierballen zien.....Nada, zei die, je hebt niks! Dat is waar.... Alles heeft zijn tijd.
Rivieren veranderen, mensen ook. De mimosa is al uitgebloeid, de oleander in alle mogelijke kleuren en de jacaranda bloeien nog wel, waarschijnlijk op dezelfde manier als toen de zeilschepen binnen voeren vol met goederen uit vreemde werelddelen... Het water stroomt ook nog in dezelfde richting als toen. Dat is goed, heel goed, want een mens leeft graag met geruststellende feiten!

Met deze geruststellende woorden neem ik afscheid.
Het ga je goed,
zegt Jan, de pelgrim.

N.B. Beste Mee-loper, de Penningmeester van FSA heeft me laten weten, dat als je een ontvangstbewijs van je storting op REKENING NR. 6035597 t.n.v. Stichting Familie Service Associatie Nederland toegestuurd wilt hebben, dan moet je wel even je adres opgeven bij het storten, OK?